Jak działa otwieranie zamków

W tym artykule przyjrzymy się bardzo realnej praktyce otwierania zamków, odkrywając przy tym fascynującą technologię zamków i kluczy. Ślusarze definiują otwieranie zamków jako manipulowanie elementami zamka w celu otwarcia zamka bez klucza. Aby zrozumieć otwieranie zamków, musisz najpierw wiedzieć, jak działają zamki i klucze. Zamki są dostępne we wszystkich kształtach i rozmiarach, z wieloma innowacyjnymi wariantami konstrukcyjnymi. Możesz uzyskać jasny obraz procesu otwierania zamków, badając jeden prosty, reprezentatywny zamek. Większość zamków opiera się na dość podobnych koncepcjach.

Dla większości z nas najbardziej znanym zamkiem jest standardowy zamek zasuwkowy, który można znaleźć w drzwiach wejściowych. W normalnym zamku zasuwkowym ruchomy rygiel lub zatrzask jest osadzony w drzwiach, dzięki czemu można go wysunąć na bok. Ta śruba jest ustawiona w jednej linii z wycięciem w ramie. Po przekręceniu zamka rygiel wchodzi w wycięcie w ościeżnicy, przez co drzwi nie mogą się poruszać. Po cofnięciu rygla drzwi poruszają się swobodnie. Jedynym zadaniem zamka zasuwkowego jest ułatwienie przesuwania zasuwy komuś posiadającemu klucz, ale utrudnienie przesuwania zasuwy osobie bez klucza. W następnej sekcji zobaczymy, jak to działa w podstawowym zamku cylindrycznym.

Otwieranie zamków: zamki cylindryczne

Większość zasuwek wykorzystuje zamek cylindryczny. W zamku bębenkowym klucz obraca cylinder lub korek, który obraca dołączoną krzywkę. Po przekręceniu wtyczki w jedną stronę krzywka wciąga rygiel i drzwi mogą się otworzyć. Kiedy wtyczka obraca się w drugą stronę, krzywka zwalnia śrubę, a sprężyna zatrzaskuje ją na miejscu, aby drzwi nie mogły się otworzyć. W zamku zasuwkowym nie ma mechanizmu sprężynowego - cylinder obrotowy przesuwa rygiel do przodu i do tyłu. Rygiel jest bezpieczniejszy niż zatrzask sprężynowy, ponieważ znacznie trudniej jest wepchnąć rygiel od strony drzwi.

Wewnątrz zamka bębenkowego znajduje się rodzaj łamigłówki, którą może rozwiązać tylko właściwy klucz. Główną różnicą w projektach zamków jest natura tej układanki. Jedną z najczęściej spotykanych łamigłówek - i jedną z najłatwiejszych do wybrania - jest konstrukcja typu zamek bolcowy bębenkowy.

Główne elementy konstrukcji typu zamek bolcowy bębenkowy to seria małych szpilek o różnej długości. Kołki są podzielone na pary. Każda para spoczywa na wale przechodzącym przez centralną wtyczkę cylindra i do obudowy wokół wtyczki. Sprężyny w górnej części wałków utrzymują pary pinów we wtyczce. Gdy żaden klucz nie jest włożony, dolny kołek w każdej parze jest całkowicie wewnątrz wtyczki, podczas gdy górny kołek jest w połowie wtyku i do połowy w obudowie. Położenie tych górnych pinów zapobiega obracaniu się wtyczki - bolce łączą wtyczkę z obudową. Oto jak to działa:
Po włożeniu klucza seria nacięć w kluczu wypycha pary kołków na różne poziomy. Niewłaściwy klucz popchnie kołki tak, że większość górnych kołków nadal jest częściowo we wtyczce, a częściowo w obudowie.

Prawidłowy klucz popchnie każdą parę kołków na tyle, aby punkt, w którym dwa kołki zbiegły się, idealnie pasował do przestrzeni, w której łączą się cylinder i obudowa (ten punkt nazywa się linią ścinania). Innymi słowy, klucz popchnie kołki do góry, tak że wszystkie górne kołki zostaną całkowicie wsunięte w obudowę, podczas gdy wszystkie dolne kołki spoczną całkowicie we wtyczce. Bez szpilek mocujących ją do obudowy wtyczka porusza się swobodnie, a śrubę można wsuwać i wypychać.

Ten prosty projekt układanki jest bardzo skuteczny. Ponieważ kołki są ukryte wewnątrz zamka, większości ludzi jest dość trudno przesunąć wtyczkę bez odpowiedniego klucza. Ale przy dużej praktyce można rozwiązać zagadkę w inny sposób. W następnej sekcji zobaczymy, jak ślusarz wybiera ten rodzaj zamka.

Otwieranie zamków typu zamek bolcowy bębenkowy

W ostatniej sekcji widzieliśmy, że właściwy klucz ustawi kołki w zamku bębenkowym, tak aby wszystkie dolne kołki spoczywały we wtyczce cylindra, a wszystkie górne kołki spoczywały w obudowie cylindra. Aby otworzyć ten rodzaj zamka, po prostu przesuń każdą parę szpilek do właściwej pozycji, jeden po drugim. W procesie kompletacji występują dwa główne elementy:

1. Kostki - kilofy to długie, cienkie kawałki metalu, które wyginają się na końcu (jak kostka dentystyczna). Służą do sięgania do zamka i wypychania kołków do góry
2. Klucz dynamometryczny - klucze dynamometryczne mają różne kształty i rozmiary. Funkcjonalnie nie są bardzo złożone. Najprostszym rodzajem klucza dynamometrycznego jest cienki płaski śrubokręt.

Jeśli używasz lejącej zaprawy betonowej, nałóż tylko 0,5 cm zaprawy. Możesz albo wypełnić pęknięcie piaskiem pozostawiając 0,5 cm do powierzchni pęknięcia, która ma zostać wypełniona zaprawą, albo wykonać wiele aplikacji zaprawy o grubości 0,5 cm, pozostawiając odpowiedni czas na wyschnięcie każdej aplikacji. Lekko zwilż pęknięcie i zacznij wypełniać fugą, nakładając warstwy nie grubsze niż 0,5 cm. Wypełnij nieznacznie pęknięcie, aby skompensować niewielki skurcz, jaki może wystąpić po wyschnięciu fugi.

Pierwszym krokiem przy otwieraniu zamka jest włożenie klucza dynamometrycznego do dziurki od klucza i obrócenie go w tym samym kierunku, w którym należy obrócić klucz. Powoduje to obrócenie wtyczki tak, aby była nieco odsunięta od otaczającej ją obudowy. Jak widać na poniższym diagramie, tworzy to niewielki występ w wałkach sworzni.

Naciskając na wtyczkę, wkładasz wytrych do dziurki od klucza i zaczynasz podnosić szpilki. Celem jest uniesienie każdej pary kołków do poziomu, na którym górny kołek wsuwa się całkowicie w obudowę, jakby został wciśnięty odpowiednim kluczem. Gdy to zrobisz, naciskając kluczem napinającym, poczujesz lub usłyszysz lekkie kliknięcie, gdy kołek znajdzie się na swoim miejscu. To dźwięk, gdy górny trzpień wpada na miejsce na półce w szybie. Półka utrzymuje górny trzpień w obudowie, więc nie spadnie z powrotem do wtyczki.

W ten sposób przesuniesz każdą parę pinów we właściwe położenie, aż wszystkie górne piny zostaną całkowicie wepchnięte w obudowę, a wszystkie dolne piny spoczną we wtyczce. W tym momencie wtyczka obraca się swobodnie i można otworzyć zamek.

Koncepcyjnie proces otwierania zamków jest dość prosty, ale jest to bardzo trudna umiejętność do opanowania. Ślusarze muszą nauczyć się dokładnie, jakiego nacisku należy zastosować i jakich dźwięków słuchać. Muszą również doskonalić swój zmysł dotyku do tego stopnia, że ​​będą mogli poczuć niewielkie siły poruszających się kołków i wtyczki. Dodatkowo muszą nauczyć się wizualizować wszystkie elementy wewnątrz zamka. Pomyślne pobranie zamka zależy od pełnej znajomości projektu zamka.

Inną techniką jest grabienie. Grabienie jest znacznie mniej precyzyjne niż zbieranie. Aby zgarnąć zamek, wkłada się wytrych z szerszą końcówką aż do tylnej części wtyczki. Następnie szybko wyciągasz grabie, tak aby odbijało się od wszystkich kołków przy wyjściu. Gdy zgrabiarka wychodzi, obracasz wtyczkę kluczem napinającym. Gdy poruszają się w górę iw dół, niektóre z górnych sworzni spadną na półkę utworzoną przez zakrętkę. Często ślusarze zaczynają od grabienia kręgli, a następnie indywidualnie wybierają pozostałe.

Otwieranie zamków: zamki waflowe i rurowe

W ostatniej sekcji przyjrzeliśmy się zamkom bębenkowym typu bolcowy bębenkowy. Ten rodzaj zamków znajdziesz wszędzie, od domów po kłódki. Są tak popularne, ponieważ są stosunkowo niedrogie, ale zapewniają odpowiednie bezpieczeństwo. W przypadku typowego zamka typu bolcowy - bębenkowy z pięcioma bolcami istnieje około miliona różnych konfiguracji pinów. Biorąc pod uwagę liczbę firm zajmujących się zamkami i projektów zamków, prawdopodobieństwo, że przestępca będzie posiadał ten sam klucz co Ty, jest dość niewielkie.

Innym popularnym rodzajem zamka bębenkowego jest zamek bębenkowy. Działają one w ten sam sposób, co zamek bolcowy bębenkowy, ale mają raczej cienkie kubki w kształcie wafla niż szpilki. Płytki wybiera się dokładnie w ten sam sposób, w jaki wybiera się szpilki - w rzeczywistości trochę łatwiej jest wytrychać zamki waflowe, ponieważ dziurka od klucza jest szersza.

Niektóre projekty wykorzystują pojedyncze wafle zamiast par wafli. Te płytki są obciążone sprężyną, dzięki czemu wychodzą z cylindra, łącząc się z obudową zamka. Wafle mają pośrodku otwór, przez który będzie pasował klucz. Odpowiedni klucz pociąga wafle na tyle, że wszystkie są wsunięte do wtyczki. Nieprawidłowy klucz albo pociągnie płytki w dół tylko częściowo, albo pociągnie je za daleko, powodując ich wysunięcie z drugiej strony wtyczki.

Zamki dwupłatkowe mają zapadki waflowe na obu końcach wtyczki. Aby otworzyć te zamki, należy obrócić płytki po obu stronach, naciskając kluczem napinającym. Zamki waflowe znajdują się w większości szaf na dokumenty, skrytkach i samochodach, a także w wielu projektach kłódek.

Zamki rurowe zapewniają lepszą ochronę niż zamki bębnowe i waflowe, ale są również droższe. Zamiast jednego rzędu kołków, zamki rurowe mają kołki rozmieszczone na całym obwodzie cylindra. To sprawia, że ​​znacznie trudniej je wybrać. Konwencjonalne techniki otwierania zamków zwykle nie działają w przypadku tego typu zamków.

Niektóre zamki bębnowe mają zmodyfikowane szpilki, które utrudniają otwieranie. W najpopularniejszym wariancie górne kołki mają główkę w kształcie grzyba. Ten dziwny kształt powoduje, że wtyczka przesuwa się wcześnie, zanim faktycznie wepchniesz górny trzpień do końca. Utrudnia to umieszczenie kołków na miejscu. Utrudnia również dokładne wyczucie tego, co dzieje się wewnątrz zamka.

Otwieranie zamków: ponowne wprowadzanie i tworzenie kluczy głównych

Jedną fajną rzeczą w zamkach typu bolcowy - bębenkowy jest to, że można je ponownie skonfigurować, aby pasowały do ​​istniejącego klucza (pod warunkiem, że klucz jest przeznaczony do tego samego projektu zamka). Zalety tego są oczywiste: możesz dodać nowe zamki do swojego domu lub firmy bez dołączania kilku nowych kluczy do breloczka.

Aby wykonać nowy klucz do istniejącego zamka, wycinamy w nim serię nacięć, tak aby podnosił każdy z górnych kołków tuż nad linią ścinania. Zasadniczo wycinasz wzór w metalu, który pasuje do wzoru kołków w zamku. Aby zmienić zamek tak, aby pasował do istniejącego klucza, po prostu pracujesz w przeciwnym kierunku: Zmieniasz wzór kołków w zamku tak, aby pasował do wzoru nacięć w kluczu. Jeśli zamek jest wyposażony w uniwersalny system kluczowania, każdy ślusarz może w krótkim czasie ponownie założyć klucz. W większości sklepów ze sprzętem można również ponownie odblokować zamki.

W tym podstawowym zestawie 6-pinowych zamków możesz zobaczyć, jak działa to ponowne kluczowanie. Kiedy otworzysz wałki w cylindrze i opróżnisz je, masz sześć sprężyn i 12 małych szpilek. Wszystkie górne szpilki mają dokładnie ten sam rozmiar. Pozostałe sześć szpilek (dolne szpilki) będzie miało różną długość, aby pasowały do ​​nacięć na kluczu.

Proces ponownego klucza zamka jest bardzo prosty. Ślusarz usuwa wszystkie zawleczki z cylindra. Następnie, korzystając z zestawu kołków zamiennych o różnych rozmiarach, ślusarz dobiera nowe kołki dolne, które idealnie pasują między nacięciem klucza a linią ścinania. W ten sposób po włożeniu nowego klucza dolne kołki popchną wszystkie górne kołki tuż nad linią ścinania, umożliwiając swobodny obrót cylindra. (Ten proces może się różnić w zależności od konkretnego projektu zamka).

Nie ma znaczenia, jak długie są górne kołki (ponieważ wszystkie spoczywają powyżej linii ścinania po włożeniu klucza), więc ślusarz po prostu ponownie wkłada sześć oryginalnych górnych kołków dostarczonych z zamkiem. I to wszystko, co trzeba zrobić, aby ponownie wprowadzić klucz. Cały proces zajmuje tylko kilka minut. Klucze główne to interesująca technologia nieco związana z otwieraniem zamków (ponieważ są sposobem na ominięcie zamków bez klucza głównego).

Niektóre zamki są zaprojektowane do współpracy z dwoma różnymi kluczami. Klawisz zmiany otworzy tylko ten konkretny zamek, podczas gdy klucz główny otworzy ten zamek i kilka innych w grupie. W tych zamkach kilka par kołków jest oddzielonych trzecim kołkiem zwanym płytką główną lub przekładką.

Kiedy trzy sworznie są połączone w jednym wale, istnieją dwa sposoby ustawienia sworzni tak, aby otwierały zamek. Klucz zmiany może podnieść kołki, tak aby linia ścinania znajdowała się tuż nad górną krawędzią płytki głównej, podczas gdy klucz główny podniósłby kołki, tak aby linia ścinania znajdowała się na dole płytki głównej. W obu przypadkach na linii ścinania występuje przerwa i klucz może się obracać.

W tym projekcie zamka najniższy kołek miałby taką samą długość w każdym zamku w grupie, ale płytka główna miałaby różną długość. Pozwala to jednej osobie, na przykład kierownikowi budynku, uzyskać dostęp do wielu różnych zamków, podczas gdy każdy posiadacz klucza może otworzyć tylko swój własny zamek.

Otwieranie zamków: ślusarskie zasady

Doświadczeni ślusarze mogą sobie poradzić z kilkoma spinaczami do papieru i podstawowym śrubokrętem, ale praca jest o wiele łatwiejsza, gdy mają odpowiednie narzędzia. Podstawowy zestaw wytrychów zawiera klucz dynamometryczny i kilka różnych picków. Kostki różnią się głównie kształtem główek. Różne głowice są dostosowane do określonych rodzajów zamków i określonych technik.

Niektórzy zbieracze zamków będą również używać elektrycznego wytrychu. Pistolet do wybijania składa się zasadniczo z jednego lub więcej wibrujących kawałków metalu w kształcie picków. Wkładasz te długie kawałki metalu do zamka, tak jak wkładasz wytrych. Gdy metalowe kawałki wibrują, wypychają kołki do góry.

Działa to jak "grabienie" zamka. Obracasz pistolet, gdy frezy wibrują, więc łapiesz niektóre kołki na linii ścinania. Czasami te urządzenia otwierają zamek w ciągu kilku sekund, a czasami w ogóle nie działają. Większość rekreacyjnych wytrychów unika tych urządzeń, ponieważ eliminują z procesu element rozwiązywania zagadek.

Otwieranie zamków jest podstawową umiejętnością ślusarzy, ponieważ pozwala im ominąć zamek bez jego niszczenia. Kiedy zamkniesz się na kluczu lub zgubisz klucz, ślusarz może bardzo łatwo wpuścić Cię z powrotem.

Umiejętności otwierania zamków nie są szczególnie powszechne wśród włamywaczy, głównie dlatego, że istnieje wiele innych, prostszych sposobów włamania się do domu (na przykład wyrzucenie cegły przez tylną szybę). W większości przypadków tylko intruzi, którzy muszą zatrzeć ślady, na przykład szpiedzy i detektywi, będą kłopotać się otwieraniem zamka.

Gdzieś między ślusarzem a włamywaczem znajduje się "rekreacyjny ślusarz" zamka, nazywany czasem hakerem. Podobnie jak eksperci hakerzy komputerowi, ich kod polega na otwieraniu zamków dla przyjemności. Oczywiście włamanie do jakiejkolwiek własności prywatnej, bez względu na zamiar, jest nielegalne i nieetyczne. Jeśli dana osoba otworzy zamek należący do kogoś innego, istnieje prawdopodobieństwo, że osoba ta zostanie aresztowana i stanie w obliczu poważnych zarzutów włamania.

Samo zrozumienie zasad otwierania zamków może zmienić całe Twoje podejście do zamków i kluczy. Otwieranie zamków jasno pokazuje, że zwykłe zamki nie są niezawodnymi urządzeniami. Zapewniają poziom bezpieczeństwa, który można złamać przy minimalnym wysiłku. Większość zamków służy jedynie do zachowania uczciwości uczciwych ludzi i zniechęcenia przestępców. Za pomocą odpowiednich narzędzi zdeterminowany intruz może włamać się do prawie wszystkiego.