Elewacje i zewnętrzna izolacja ścian- ocieplenie elewacji

Dlaczego warto zdecydować się na ocieplenie elewacji?

Większość nieruchomości zbudowanych przed 1930 r. została zbudowana z litych ścian, więc nie mają wnęk, które można zamontować izolacją. Tego typu nieruchomości można izolować za pomocą zewnętrznej izolacji ścian potocznie zwanej ociepleniem elewacji lub dociepleniem elewacji. Celem izolacji w ten sposób jest spowolnienie ubytku ciepła przez ściany, a tym samym radykalne zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło. Ponieważ proces izolacji obejmuje pokrycie oryginalnego muru, proces ten może znacząco zmienić wygląd nieruchomości. Ponieważ ściany zewnętrzne są dobrze widoczne, wskazane jest, aby wykonywał to ktoś, znający się na tym co robi!

Istnieje wiele rodzajów produktów izolacyjnych, które można przymocować na zewnątrz domu: styropian, wełna mineralna i żywica fenolowa, włókno drzewne, a nawet korek! Spieniony polistyren jest z pewnością najbardziej popularny, ponieważ jest najbardziej opłacalnym sposobem realizacji prac. Żywica fenolowa jest używana, gdy przestrzeń jest cenna, ponieważ można użyć mniej tego rodzaju izolacji, aby osiągnąć wymaganą wartość izolacji termicznej.

Firma wykonująca prace przy elewacji

Wełna mineralna może być również stosowana do izolowania litych ścian, a niektórzy wybierają ją, ponieważ nie tylko zapewnia otwarty system parowy, ale jest doskonałym izolatorem akustycznym. Jeśli zostanie wybrana z tego powodu, bardzo ważne jest, aby do wykończenia projektu nie użyć tynku akrylowego, ponieważ "nie oddycha" i w rezultacie możemy mieć poważny problem.

Można również użyć włókna drzewnego, jeśli zależy nam na najbardziej oddychających i naturalnych materiałach izolacyjnych - jednak sam system jest bardzo drogi w porównaniu z pozostałymi.

Jak przebiega proces montażu ocieplenia elewacji?

Po pierwsze, jeśli budynek jest wykończony z zastosowaniem tynku, należy przeprowadzić test, aby sprawdzić, czy jest on wystarczająco mocny, aby utrzymać izolację. Jeśli nie, wszystkie istniejące tynki należy usunąć przed przymocowaniem izolacji do muru. Jeśli test wykaże, że istniejący tynk mocno i sbilnie przylega do podłoża, tynk można po prostu wygładzić, aby był gotowy do nałożenia izolacji bezpośrednio na niego. Kolejnym ważnym krokiem przed instalacją izolacji ścian zewnętrznych jest usunięcie wszelkich przewodów rurowych z zewnątrz budynku. Zostaną one ponownie zainstalowane pod koniec procesu (i mogą w niektórych przypadkach zostać rozszerzone); jest to jeden z głównych powodów, dla których proces izolacji jest drogi i czasochłonny.

Ocieplanie elewacji - w skrócie

Proces jest stosunkowo złożony, ale podstawowe kroki opisano poniżej:

1. Panele izolacyjne są przymocowane do ściany za pomocą zaprawy klejowej.
2. Mocowania z plastikową osłoną są prowadzone przez panele izolacyjne i wokół ich obwodu do ściany, aby bezpiecznie przymocować panele do ściany.
3. Następnie na panele izolacyjne i elementy mocujące nakłada się zaprawę.
4. Siatka izolacyjna zostaje następnie zatopiona w zaprawie, aby utrzymać panele w odpowiedniej pozycji.
5. Zaprawę pokrywa się odpowiednim podkładem, aby przygotować ją do aplikacji tynku
6. Wykończenie kolorowym tynkiem (dostępne w dowolnym kolorze, ich rodzaje zostały opisane poniżej, w dalszej części tekstu).

Zalety montażu ocieplenia

1. Izolacja obniży wartość współczynnika przenikania ciepła- U- ścian do zaledwie 0,3 w / m2k, co odpowiada nowemu zbudowanemu dziś wnętrzu - dlatego rachunki za ogrzewanie będą znacznie niższe.
2. Solidna izolacja ścian zatrzymuje przenikanie wilgoci.
3. Izolacja może poprawić wygląd Twojego domu
4. Może również naprawdę pomóc w zmniejszeniu hałasu dochodzącego do domu, więc jeśli mieszkasz na ruchliwej drodze, może to być rozwiązanie właśnie dla Ciebie
5. Ponieważ ściany stają się cieplejsze, pełnią one funkcję magazynu ciepła, więc pokoje dłużej się ochładzają.

Czy są jakieś wady lub niedogodności związane z ocieplaniem budynku?

Izolacja ścian zewnętrznych ma wiele zalet - ale czy istnieją powody do ostrożności podczas ich instalowania? Podzielimy się kilkoma pytaniami, które zadawano nam przez lata, i pomożemy oddzielić fakty od fikcji!

Czy izolacja ścian zewnętrznych powoduje pleśń?

Budynki potrzebują dobrej wentylacji, aby zachować jakość powietrza w pomieszczeniu, a także zapobiec kondensacji, która w dłuższej perspektywie może doprowadzić do zawilgocenia. Nie ma jednak powodu, dla którego solidnie wykonane docieplenie miało zapobiegać oddychaniu nieruchomości. Dobry instalator dociepleń pozostawi szczeliny wokół otworów wentylacyjnych i użyje odpowiedniego tynku o pożądanych cechach w konkretnym przypadku. Oznacza to, że o ile izolacja spowolni przepływ powietrza do domu i z niego (dzięki czemu będzie cieplej w zimie), nadal będzie mógł oddychać. Oczywiście nadal musisz zapewnić odpowiednią wentylację poprzez otwieranie okien i korzystanie z wentylatorów wyciągowych w razie potrzeby. Jest to szczególnie ważne w potencjalnie wilgotnych pomieszczeniach, takich jak łazienki i kuchnie.

Czy docieplenie elewacji stanowi zagrożenie pożarowe?

Większość systemów izolacji ścian zewnętrznych jest całkowicie bezpieczna. Oczywiście warto sprawdzić, czy korzystasz z usług dobrego instalatora i przyzwoitych materiałów, ale zdecydowana większość producentów projektuje swoje materiały tak, aby były ognioodporne. Podczas gdy styropian jest palny, nie rozprzestrzenia ognia. Ponadto płyty ze styropianu nie spalą się po zamknięciu w tynku na bazie cementu, ale jeśli martwisz się szczególnie, możesz wybrać wełnę mineralną, która jest niepalna.

Czy izolacja ścian zewnętrznych może zaszkodzić zdrowiu?

W przypadku izolacji ścian wnękowych ściany są często wypełnione dmuchanym włóknem szklanym lub żywicami mocznikowo- formaldehydowymi, co według niektórych może mieć wpływ na zdrowie. Styropian, włókno drzewne i wełna mineralna (element izolacyjny systemu) są w solidnych blokach, co oznacza, że ​​nie rozbijają się i nie uwalniają włókien. Płyty izolacyjne są również uszczelnione nieprzepuszczalną warstwą tynku.

Czy ocieplenie elewacji sprzyja rozwojowi glonów?

Nie, jeśli instalator używa odpowiednich produktów! Tynk dobrej jakości (ostatni etap systemów izolacji ścian zewnętrznych) zawiera biocydy, które zapobiegają wzrostowi glonów i innej roślinności oraz zapobiegają odbarwianiu wykończenia w miarę upływu czasu.

Czy izolacja ścian zewnętrznych jest brzydka?

Nie - profesjonalnie wykonany dom może wyglądać świetnie! Zakryje wszelkie uszkodzone cegły / poprzednie tynkowanie i pozwoli rozjaśnić zmęczone ściany. Ocieplenie może wnieść wartość dodaną do domu, a systemy mogą być zaprojektowane tak, aby pasowały do ​​otoczenia lub do oryginalnego wyglądu budynku; na przykład, elementy z dawnej epoki można odtworzyć w postaci cegieł w prawie każdym kolorze, a nawet drewnianych belek powielonych na podstawie konkretnych właściwości.

Czy ocieplenie będzie trwałe?

Tak! Większość dobrych producentów systemów udziela gwarancji minimum 25 lat, pod warunkiem, że izolacja została poprawnie zainstalowana. Możesz jednak oczekiwać, że Twój system będzie działał znacznie dłużej. Tak długo, jak system jest odpowiednio zamknięty w wodoodpornej końcowej powłoce tynkarskiej, będzie chroniony przed warunkami atmosferycznymi i nie powinno być żadnych problemów.

Czy trudno jest uzyskać pozwolenie na ocieplenie elewacji budynku?

W większości przypadków izolacja ścian zewnętrznych na nieruchomościach mieszkalnych jest klasyfikowana jako dozwolona inwestycja - ale jeśli mieszkasz w zabytkowym budynku lub obszarze chronionym, mogą istnieć pewne regulacje. Jeśli nie masz pewności, skontaktuj się z lokalnym organem, właściwym dla tego typu spraw.

Czy zużywa się więcej energii do produkcji izolacji ścian zewnętrznych niż są w stanie zaoszczędzić przez cały okres użytkowania?

Chociaż nie można zaprzeczyć, że energochłonność produkcji produktów izolacyjnych na bazie chemikaliów jest znaczna, zwrot w postaci energii zaoszczędzonej dzięki ich instalowaniu zwykle sprawia, że ​​jest to opłacalne. Produkcja izolacji z pianki, szkła, PU lub XPS szacowana jest na 1,3000 kWh / m3. Na podstawie tych danych zwrot pod względem oszczędności energii może wynosić zaledwie 1-2 lata.

Tynki elewacyjne

Tynkowanie ścian zewnętrznych ma kilka zalet. Tynk sam w sobie może być wykończeniem elewacji lub może tworzyć dobrą bazę do dalszej obróbki powierzchni wapnem, filcem lub farbą. Dom rozjaśnia się, a fasada staje się bardziej równomierna, co stwarza wrażenie spokojniejszej ekspresji. Ponadto naprawa otynkowanej powierzchni może być łatwiejsza niż gołej ściany, ponieważ uszkodzenia na gołej ścianie często wymagają wymiany cegieł lub innych poważnych zabiegów.

Podczas tynkowania elewacji najważniejsze jest uzyskanie elastycznej powierzchni, aby uniknąć pęknięć w strefie przylegania. Jednocześnie zaprawa musi być wystarczająco mocna, aby mieć dobrą przyczepność. Tę kombinację właściwości można osiągnąć, tynkując fasadę w większej liczbie warstw, w których używasz najsilniejszej zaprawy i nakładasz najgrubszą warstwę od wewnątrz, a także najsłabszą zaprawę i nakładasz najcieńszą warstwę na warstwę wewnętrzną. Jeśli warstwa tynku została już nałożona na ścianę, warstwy dodane na wierzchu nie mogą być mocniejsze ani grubsze niż warstwa wewnętrzna. W przeciwnym razie prawdopodobnie tynk nie będzie przylegał.

Do tynków elewacyjnych zaliczamy: tynki cienkowarstwowe oraz tynki grubowarstwowe. Tynki cienkowarstwowe są bardziej preferowane w Polsce. Ich główna przewaga nad tynkiem grubowarstwowym polega na tym, że jego aplikacja na ścianę jest mniej czaso- i pracochłonna. Istnieje kilka rodzajów takiego tynku, dzięki czemu możemy dobrać odpowiedni dla docelowej elewacji danego budynku. Tynki grubowarstwowe- jak wskazuje sama ich nazwa- charakteryzują się grubszą warstwą. Warstwa tynków cienkowarstwowych jest podawana w milimetrach, tynków grubowarstwowych może wynieść do 3 cm. Tynku grubowarstwowy składa się z 3 warstw: obrzutka z zaprawy cementowej, narzuta z zaprawy cementowo-wapiennej i ostatnia, finalna- tynk dekoracyjny lub gładź. Poniżej prezentujemy rodzaje tynków elewacyjnych.

Rodzaje tynków elewacyjnych

Tynki akrylowe

Tynki te charakteryzują się niską ceną. Po położeniu tynku akrylowego- nie ma potrzeby malowania go. Stanowi on jednak barierę dla pary wodnej, przez co staje się bezużyteczny przy ociepleniu z wełny mineralnej i nie należy go stosować przy odnawianiu wilgotnych murów. Tynki te są plastyczne, co czyni je stosunkowo odpornymi na uszkodzenia mechaniczne. Warto również zwrócić uwagę, że tynki akrylowe odznaczają się bogatą liczbą dostępnych kolorów

Tynki silikonowe

Tynki silikonowe są najbardziej kosztownym rozwiązaniem, jednak wraz z ceną wiąże się bardzo wysoka jakość i pożądane, praktyczne właściwości- rozwiązanie dla osób najbardziej wymagających. W tynku tym żywice silikonowe pełnią funkcje spoiwa. Zalety: hydrofobowość- nie wnika w niego woda, paroprzepuszczalność- opór dyfuzyjny, jak sama nazwa wskazuje- tynk ten nie stanowi bariery dla pary wodnej, odporny na zabrudzenia i na porosty grzybów oraz glonów, elastyczny, dzięki czemu jest odporny na uszkodzenia mechaniczne.

Tynki silikatowe

Tynki silikatowe swoimi właściwościami są zbliżone do tynków silikonowych. Istnieją jednak pewne różnice. Tynk silikatowy nie posiada zdolności "samoczyszczenia" i przez swoją nasiąkliwość charakteryzuje się niższą odpornością na zabrudzenia. Odczyn alkaliczny wyrobów silikatowych uniemożliwia rozwój mikroorganizmów. Warto również zauważyć, że tynki silikatowe są dostępne w znacznie mniejszej palecie barw. Niewątpliwą przewagą tynków silikatowych jest ich niższa cena od ich silikonowych odpowiedników.

Tynki mineralne

Tynki mineralne są produktami w których wykorzystane są spoiwa cementowe i wapienne. Są przechowywane w postaci suchych mieszanek poszczególnych składników mineralnych np. wapienia, mielonego marmuru lub perlitu- wszystko w odpowiedniej kompozycji aby dane frakcje zapewniły zaprawie odpowiednią spoistość. Szczelność tynków mineralnych zapewnia im odporność na zamarzanie i daleko ograniczoną nasiąkliwość. Tynki te charakteryzują się dużą odpornością na warunki atmosferyczne. Występują w ograniczonej kolorystyce z przewagą jasnego zabarwienia. W większości przypadków zastosowanie tynków mineralnych jest rozwiązaniem najmniej obciążającym budżet. Elewacja pokryta jedynie tym tynkiem jest jednak mało odporna na zabrudzenia.

Tynki mozaikowe

Tynki mozaikowe- pomimo, że nie są powszechnym rozwiązaniem do zastosowania na zewnątrz to zyskują na popularności. Z pewnością jest to efektowny sposób na wykończenie elewacji. Mozaika to jedno lub wielobarwne mikrokulki o grubości do 3 mm z kruszywa połączone za pomocą żywicy epoksydowej. Tynk mozaikowy doskonale nadaje się do stosowania na zewnątrz budynków. Mozaika jest doskonałym dodatkiem, dzięki któremu fasada zyskuje atrakcyjny wygląd. Elewacja na której znajduje się mozaika- ze względu na swoją finalną strukturę- charakteryzuje się zwiekszoną odpornością na uszkodzenia mechaniczne, mycie, szorowanie. Miejsca pokryte tynkiem mozaikowym są odporne na pęknięcia, nie kruszą się. Tynk mozaikowy przeznaczony jest do nakładania na suche i stabilne podłoża.

Tynki cementowe

Tynki cementowe charakteryzują się dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne, są grube i mocne. Przez wgląd na swój skład i właściwości- ten rodzaj tynku bardzo szybko wiąże, co może stwarzać problemy przy aplikowaniu go i ciężko jest uzyskać bardzo gładką powierzchnie. Błędy podczas prac z tym tynkiem po jakimś czasie mogą się ukazać pod postacią licznych pęknięć. Tynk ten stwarza możliwości nadania mu ozdobnych kształtów, które stworzy tynkarz. Dzięki temu bez znacznego podnoszenia kosztów możemy uzyskać ciekawe wykończenie elewacji z atrakcyjnym efektem wizualnym poprzez zastosowanie niestandardowego rozwiązania.

Elewacje z kamienia

Zastosowanie kamienia naturalnego jako okładziny elewacji przeszło wielki rozwój technologiczny na przestrzeni lat. Dziś nowe systemy konstrukcyjne ułatwiają instalację i zwiększają jej wydajność. Kamień naturalny jest jednym z najstarszych i najpopularniejszych materiałów stosowanych na ścianach zewnętrznych ze względu na jego trwałość. Wydajność kamiennej elewacji zależy od procesu powstawania budynku, który obejmuje fazy projektowania, budowy i eksploatacji. Poniżej 3 rodzaje kamiennych systemów fasadowych obecnie stosowanych w architekturze.

1. Kamienna ściana.

Murowana kamienna ściana należy do najstarszych systemów konstrukcyjnych. Była używana do budynków, zabytków, miast i rzeźb na całym świecie. Konstrukcje z kamiennymi ścianami murowanymi korzystają z nieodłącznej trwałości i odpornych właściwości tego materiału. Opracowano wiele rodzajów kamieni o nieregularnych kształtach i rozmiarach. Tradycyjne kamienne mury miały ściany nośne, ale kamień naturalny można również wykorzystać jako integralną część cegły lub innego rodzaju ścian.

2. Obudowa kamienna.

Wraz z wynalezieniem żelbetu ściany zewnętrzne budynków stały się cieńsze. Tak więc kamień naturalny został użyty jako materiał elewacyjny do ściany oporowej ze względu na jego trwałość i niskie wymagania konserwacyjne. W tego rodzaju fasadach kamień naturalny jest instalowany za pomocą zaprawy lub z mocowaniem mechanicznym. Na powyższym zdjęciu przedstawiony jest system okładzin z kamienia naturalnego certyfikowany w całej Europie. Panel certyfikowany do montażu zewnętrznego składa się z kawałków kamienia naturalnego zamontowanych na cemencie i wzmocnionych siatką z włókna szklanego, aby uniknąć ryzyka ich oderwania.

3. Wentylowana elewacja kamienna

Kamienne ściany wentylowane opracowano w celu przezwyciężenia niedogodności braku wentylacji gęstego materiału nieizolowanej ściany. Ten system fasadowy zapewnia izolację i wentylację budynku. W takim przypadku istnieje fizyczna separacja między zewnętrzną elewacją a wewnętrzną ścianą budynku. Tworzy otwartą wnękę, umożliwiając wymianę powietrza zawartego między ścianą a okładziną zewnętrzną. W przypadku zamoczenia elewacji z kamienia naturalnego można ją wysuszyć za pomocą tej wentylacji. Kamienną fasadę wentylowaną można przymocować bezpośrednio do ściany zewnętrznej za pomocą metalowego mocowania.

Elewacje z klinkieru

Właściwości klinkieru

Cegły klinkierowe (znane również jako „holenderskie”) są tak nazwane ze względu na metaliczny dźwięk, który wydają, gdy są ze sobą łączone. Są one wytwarzane z gliny wypalanej w ekstremalnie wysokich temperaturach, spiekającej powierzchnię w celu utworzenia jej charakterystycznie błyszczącej powłoki, w kolorze głębokiej czerwieni, czerni, fioletu lub żółci. Spiekanie to proces formowania stałej masy pod ciśnieniem lub w tym przypadku z wysoką temperaturą, bez osiągania punktu upłynnienia, dzięki czemu są one wodoodporne i trwalsze niż tradycyjna cegła czerwona. Najwyższa jakość tych cegieł powoduje, że ich cena jest wyższa niż ich normalnie wypalanych odpowiedników. Dlatego często stosowano je tylko na zewnętrzną warstwę elewacji jako okładzinę. Klinkier dobrej jakości jest odporny na warunki atmosferyczne przez stulecia, nawet bez tynku. Różnica między klinkierem a tradycyjną czerwoną cegłą jest płynna, ale ta ostatnia często ma tylko glinę zamiast wysokiej jakości gliny i jest wypalana w znacznie niższych temperaturach, co daje bardziej porowaty produkt, który często potrzebuje ochronnej warstwy tynku na długi czas zwietrzenie.

Solidny i pusty klinkier

Cegły klinkierowe można znaleźć na wielu historycznych fasadach, ale dziś są używane prawie wyłącznie jako kostka brukowa w budownictwie drogowym. Klinkier, który widzisz na nowo wybudowanych domach, ścianach itp., Prawie zawsze jest pusty / „perforowany” (cegły z prostokątnymi otworami).

Elewacje z drewna

Współczesna estetyka i nowoczesny styl życia podkreślają indywidualność. Fasada jest jednym z elementów budynku, który zdecydowanie tworzy decydujące pierwsze wrażenie. Drewniana fasada jest zawsze wyjątkowa i oczarowuje każdego, kto jest blisko drewna, swoimi własnymi pięknymi cechami: naturalną różnorodnością i żywym wyglądem, wytrzymałością, dobrymi cechami konstrukcyjnymi, postawą ekologiczną która jest możliwa w budownictwie. Drewniane fasady zyskują prestiż dzięki wszystkim wymienionym cechom, a także dlatego, że ich wartość estetyczna jest coraz bardziej doceniana w nowoczesnych podejściach architektonicznych. Drewniane fasady przeważnie można umieścić na dowolnej ścianie zewnętrznej. Tutaj nie ma znaczenia, czy jest to prefabrykowany, całkowicie drewniany dom, czy murowany lub betonowy dom, nowy czy odnowiony dom. Drewniane fasady nadają się zarówno do domów mieszkalnych i dużych budynków użyteczności publicznej, jak i budynków mieszkalno-biznesowych. Drewniana fasada stanowi ochronę podstawowej konstrukcji przed wpływami środowiska, a jednocześnie jest ważnym elementem konstrukcyjnym i estetycznym budynku. Drewno jako podstawowy materiał elewacji umożliwia wiele rodzajów okładzin oraz zastosowanie różnych profili i kolorów. W połączeniu z kamieniem, szkłem lub metalem jego cechy są jeszcze bardziej podkreślone.

Odporność

Europejska Norma EN 438-6: 2005 określa, że ​​kompaktowe laminaty zewnętrzne, powinny zapewniać określoną odporność na warunki atmosferyczne zgodnie z testem "Odporność na sztuczne warunki atmosferyczne". Po 3000 godzinach ekspozycji materiał powinien mieć zmienną ocenę ≥ 4 z wyglądu i ocenę ≥ 3 w kontraście.

Bezpieczeństwo przeciwpożarowe

Podstawowe wymagania bezpieczeństwa zmniejszają ryzyko szkód spowodowanych przypadkowym pożarem ze względu na charakterystykę projektu, budowę, użytkowanie i utrzymanie budynku do dopuszczalnych granic. W tym sensie należy dobrać najlepsze możliwe materiały mające najlepsze wyniki dla materiałów organicznych, zgodnie z normą europejską EN 13501: Reakcja na ogień.

Mur pruski

Sposób budowania, w którym ściany zewnętrzne i wewnętrzne są zbudowane z drewnianych ram, a przestrzenie między elementami konstrukcyjnymi są wypełnione takimi materiałami, jak cegła, tynk lub chrust i kicz. Tradycyjnie budynek o konstrukcji szachulcowej był wykonany z kwadratowych drewnianych dębowych elementów połączonych zapadniami, czopami i drewnianymi kołkami; przypominający klatkę szkielet budynku jest często wzmacniany w narożach za pomocą zastrzałów. Ta metoda obramowania drewna została dostosowana zarówno do niskich, chwiejnych wiejskich domów, jak i sześcio- lub siedmiopiętrowych budynków w zatłoczonych miastach. W XX wieku wciąż stosowano zmodyfikowaną wersję metody, w której pręty, słupki i legary o grubości zaledwie 5 cm są przybijane razem, aby rama domu była zastąpiona starymi kołkami, belkami, i szelki. Tam, gdzie pożądany jest tylko efekt dekoracyjny połówki drewna, deski nakłada się na powierzchnię ściany w pozornej wersji starego wzoru konstrukcyjnego.

Metoda muru pruskiego była powszechna w Chinach i, w wyrafinowanej formie, w Japonii i były wykorzystywane w architekturze domowej w północnej Europie kontynentalnej, zwłaszcza w Niemczech i Francji, aż do XVII wieku. W Anglii była popularna w regionach, w których brakowało kamienia jako materiału budowlanego. Wiele budynków mieszkalnych wykonanych w ten sposób ma charakterystyczny nawis drugiego piętra. Ta projekcja zyskuje niewielką ilość miejsca na wyższych poziomach. Główną zaletą jest jednak konstrukcja: wsporniki na końcach belek częściowo równoważą obciążenie przenoszone przez ich części rozpinające. Drewniane ramy konstrukcji z połowy XIII i XIV wieku często były bogato zdobione. Odsłonięte słupy na parterze były często rzeźbione wizerunkami świętych patronów, podczas gdy inne elementy kadrowania zostały wzbogacone delikatnymi wzorami. We Francji ten ostatni podkreślał elementy pionowe, a w Anglii tendencję do podkreślania poziomych linii konstrukcji.

W XV i XVI wieku w pełni wykorzystano dekoracyjny kontrast między ciemnym drewnem a jaśniejszym wypełnieniem. Panele między ćwiekami były wykonane z cegły w jodełkę lub z gipsu formowanego lub nacinanego formami kwiatowymi lub z wkładkami z łupka, płytki lub margla. Rzeźbiony ornament był wystawny i fantazyjny i pokazywał klasyczne motywy. Dodano wiele drewnianych elementów bez konieczności budowy. Były one często krzyżowane pod oknami, a w miejscach, gdzie odkryto więcej stolarki, składano je w zwisające kształty lub szewrony, aby stworzyć uderzające wzory „czarno-białych” dworków.

Wilgoć

Zastosowanie izolacji ścian zewnętrznych może pomóc w rozwiązywaniu problemów z przenikaniem deszczu przez solidne ściany, blokując deszcz kierowany wiatrem. Może to jednak pogorszyć problem, jeśli złe wykończenie (np. Wokół okapu) pozwala wodzie przedostać się za izolację ściany zewnętrznej, gdzie może zostać uwięziona. Należy zatem nalegać na wysoki standard projektowania i instalacji. Niebezpieczeństwa związane z nieodpowiednim projektowaniem i specyfikowaniem tych systemów były swego czasu szeroko omawiane w publikacjach naukowych.

Zewnętrzna izolacja ścian powinna być stosowana tylko do ścian, które nie cierpią z powodu istniejących problemów z wilgocią.

Głównym problemem związanym z wilgocią, którego należy unikać w przypadku izolacji zewnętrznej ściany, jest wzrost wilgotności. Jeśli masz już z tym problem, wówczas należy go naprawić przed zamontowaniem izolacji, w przeciwnym razie istnieje ryzyko uwięzienia wilgoci wewnątrz ściany strukturę, a tym samym pogarszając problem.